Azerbaycan Türkçesinde “Türk’ün sözü” deyimi var. “Azerbaycanca-Rusça Frazeologiya Lugatı”nda (1976) bu deyimin manası şöyle izah ediliyor: “Kak skazatq, kaak govoritse”; yani “nasıl derler”. Dilimizde “Türkesaya”, “Türkeçare” gibi sözler de var. “Azerbaycan Dilinin İzahlı Lugatı”nda bu sözler şöyle izah ediliyor: Türkesaya(k): Sade dil, saf kalpli, hile bilmeyen. Türkeçare: Geçmişte cehalet, avamlık ve mevhumat şeraitinde tatbik edilen gayrı ilmî tedavi usulleri, ara hekimliği. Bu lugatın 1987 yılında Sovyet devrinde yayımlandığını dikkate almak gerekir. Eğer bu sözlük günümüzde yayımlanmış olsaydı, “Türkeçare” sözü biraz farklı şekilde izah edilirdi ve tahminen: “Halk tababeti”, “Halk hekimliği”, Halkın, asırlardır tecrübe ettiği kadim tedavi usulleri şeklinde bir açıklama yapılırdı. “Türkesaya”nın sade dil, saf kalpli, hile bilmeyen manalarıyla izah edilmesinden hareketle, şimdiki dönemde bu izaha “yüreği temiz”, “saf yürekli” ifadelerini de eklemek mümkündü.