Osmanlı’nın son döneminden erken Cumhuriyet’e uzanan yapısal dönüşüm sürecini tarihsel süreklilik ve kopuş dinamikleri çerçevesinde ele alan bir giriş metni olan Türk Devrim Tarihi 101, Türk modernleşme tarihine disiplinlerarası bir perspektiften yaklaşarak, siyasal, toplumsal ve kültürel dönüşümlerin ardındaki kurucu dinamikleri açıklıyor. Mühendishane-i Berrî-i Hümâyun, daimi büyükelçilikler, gazete, nazırlık sistemi, Tıbbiye ve Harbiye mektepleri, resim sanatı, Tanzimat Fermanı, roman, tiyatro, Arazi Kanunnamesi, belediyeler, İl Özel İdaresi, Genç Türkler, meşveret, vatan, hürriyet, Kanun-i Esasi, mebus, Nizamiye Mahkemeleri, meşrutiyet, siyasi partiler, seçimler, Kurtuluş Savaşı, Lozan Antlaşması, Türk milleti, Tevhid-i Tedrisat Kanunu, kadınlarla erkeklerin hukuk önünde eşitliği, yurttaşlık ve cumhuriyet gibi pek çok somut ve soyut kavram, 1789’dan 1926’ya uzanan; III. Selim’le başlayıp Atatürk’le büyük ölçüde tamamlanan bir dönüşüm süreci sonucunda hayatımıza girdi. Kitap, yaklaşık bir buçuk asırlık bu tarihsel süreci anlatmaktadır. Zafer Doğan, çalışmasında yalnızca kronolojik bir anlatı sunmakla kalmayıp; aynı zamanda Türk devrim sürecini anayasal gelişmeler, bürokrasi sınıfının rolü, ulus-devlet inşası, modernleşme ve sekülerleşme ekseninde analiz ediyor.