yazmayı bıraktım. Ve yeniden şiir yazmak zorunda olduğumu duyumsayıncaya kadar, yazacaklarımın, son yazdıklarımdan bu yana edinilen deneyimleri kapsayacak ölçüde yeni şiirler olacağına inanıncaya kadar şiir kaleme almayacağım.”- Ingeborg Bachmann, 1963Şiirin “ancak şiir yazmadan yaşanamayacaksa” yazılması gerektiğine inanan Ingeborg Bachmann’ın dizeleri, yarım yüzyıl önceki canlılığını bugün de koruyor. Tutku, acı, umut taşan bu dizeler kimi zaman coşku veriyor, çoğu zaman yürek burkuyor. Bachmann’ın gün ışığına çıkmış şiirlerinden Türkçeye kazandırılan en kapsamlı derleme olan bu kitap, edebiyatın hemen her alanında yapıt vermiş güçlü bir kalemi tanımak (ya da anımsamak) için atılacak ilk adım.