Selçuklu tarihçileri, Büyük Selçuklu İmparatorluğu’nun tarihini; Kuruluş Devri (945-1040), Birinci İmparatorluk Devri (1040-1092), Fetret – İntikal Devri (1092-1118) ve İkinci İmparatorluk Devri (1118-1157) şeklinde dört döneme ayırırlar. Bu çalışmada Büyük Selçuklu İmparatorluğu’nun, Sultan Melikşah’ın ölümünden Muhammed Tapar’ın cülûsuna kadar devam eden ve Fetret Devri olarak bilinen Sultan Berkyaruk Dönemi tetkik edildi. Nizâmülmülk ve Sultan Melikşah’ın art arda vefatıyla başlayan taht kavgalarının bütün şiddetiyle devam ettiği, Hasan Sabbâh’ın fedaileri vasıtasıyla gerçekleştirdiği Bâtınî cinayetlerinin yaygınlaştığı, Haçlıların Anadolu, Suriye ve Filistin şehirlerinde siyasî hâkimiyet tesis ettiği, emîrlerin ve atabeglerin sonu gelmeyen ihtirasları ve diğer bazı sebeplerle merkezî otoritenin sarsıldığı bu dönemin önemli siyasî, içtimaî ve iktisadî hadiseleri yanında Büyük Selçuklu İmparatorluğu’nu inhitat ve inkıraza sürükleyen sebepler, devlet teşkilatı, Sultan Berkyaruk devrinde Büyük Selçuklu İmparatorluğu’nun Abbâsîler, Karahanlılar, Gazneliler, Harezmşahlar ve Türkiye Selçukluları ile olan münasebetleri Arapça – Farsça orijinal kaynaklara dayanarak ve daha önce bu konuda yapılmış çalışmalar da değerlendirilmek suretiyle ele alınmıştır. Türkiye’de Sultan Berkyaruk hakkında yapılmış ilk monografi olma özelliğine sahip bu eserin Selçuklu tarihçiliğine önemli katkı sağlayacağını ümit ediyoruz. .
