Son ay tutulmasıydı hırpalanmış ömrümün Tatlı bahar telaşından hazana dönüşen Bir boran fırtınasıydı içimde Düşlerimi yalnızlığıma savurup biten En masum, en yalın halimle kucaklarken göğü Ay; karanlık yüzüyle baktı çaresiz sevmelerime Dinlemedi, anlamadı içimdeki yürek çağrısını Ve umutsuzluk örtüsüyle örttü yalnızlığımı Yalancı sevmelerin yorgunuyum şimdi Gece-gündüzün uykusuz nöbetçisi Ayrılıkların ustasıyım Ama uslanmaz gönlüm yine de Delice aşkların hastasıyım…