Kurtla kuşla insanla öpüştük tenhalarda Bir avuç tahammülle kalakaldık Sevdik Elsiz ayaksız acılar düştü bıyıklarımıza Dışarıda ay yoktu Yüz kesen ayaz yoktu Bir şiirin katline izin verdik Sessizdik Deli uçuruma düştü çığlıklar Kuşlar yenik bir şehrin beyazını çaldılar gökyüzüne Belki ışıklar ürküttü onları belki yıldızlar Bildiğim o ki biz konuşmadık