John Donne (1572?-1631), “Metafizik Şiir” akımının en tanınmış temsilcisi. Prof. Mîna Urgan’ın deyişiyle “İngiliz edebiyatında T. S. Eliot’tan önce anlaşılması en güç şair” olan John Donne’ın ve akımın öbür üyelerinin şiirleri, dönemin genel şiir beğenisinin dışında –ve kimi günümüz eleştirmenlerine göre üzerinde– olduğu için, yazıldıkları yıllarda yapay ve zorlama bulunmuşlar, ciddiye alınmamışlardı. Aynı yaklaşım 18. ve 19. yüzyıllarda da egemen oldu. Metafizik Şiir ve Metafizik Şairler, ancak yüzyılımızda, özellikle de Eliot’ın bu şairlerde “bir bütün olarak kendi içinde uyumlu bir duyarlık” ve her türlü olgu, durum ve yaşam biçimini bağdaştırabilme, bir arada kavrayabilme ve değerlendirebilme yetisi” görmesinin etkisiyle önem kazandı. Şimdi Metafizik Şiir, bu şairlerin içe dönük ve –terimin günümüzde kullanıldığı anlamıyla– “gerçekçi” üslupları yanında, dönemin alışılmış şiir geleneklerine meydan okuyan, hiçbir konu, sözcük ya da terimin kutsal sayılmadığı, “şiirsel” olmayanın özellikle bulunup kullanıldığı çarpıcı imgeleriyle yüzyılımızın modern şiirini önceleyen, haber veren bir akım olarak kabul görüyor. Seçilmiş Şiirler’de Bülent R. Bozkurt’un John Donne’ın bütün şiirleri arasından titizlikle seçerek asıllara yaraşır bir ustalıkla dilimize kazandırdığı şiirler yer alıyor – gerek Metafizik Şiir’in gerekse İngiliz şiirinin klasikleri arasında sayılan “Pire” de bu şiirler arasında. Kimi şiirlere eklenen açıklayıcı notlar, John Donne şiirinin anlaşılmasını kolaylaştırıyor.