Setimiz, Ümit Dağcı’nın yazmış olduğu “O’nu Affettim”, “Birli Yaşam” ve “İkili Yaşam” kitaplarından oluşmaktadır.O’nu Affettim:Siz hiç sonsuzlukta sonsuzluğu Yaratan’a kırgın olarak sonsuza kadar yaşadınız mı?İmkânsız acılar insan zihninin kaldıramayacağından sonsuz artı bir kadar büyüktür. Bizler, yaşadığımız bedenin çekmemesi gereken sınavlardan geçiyoruz ve ebediyetle kıyasladığımızda orası için toz zerresi, burası için uçsuz bucaksız dertlerin içinde savaşıyoruz.Ütopya evreninde yaşayan bir avuç insan, Distopya’da yaşayanlarla empati kurmaya çalışıyor ve onlara kendi adıma teşekkür ediyorum. Bu ‘Öyküleştirilmiş Tiyatro Metni’ onlar için yazıldı. Karmaşamızı asla yaşamayın.Anlatıcı karakter tek bir kişi yahut birçok kişi, anlatılan hikâyedeki kişi kutsal bir varlık ya da bir insan, yaşanmışlıklar bir canın çektiği karmaşa veya canların hayatları. Ne fark eder, hepsi de aynı kelimelerin içinde.Ayâsya’nın dediği gibi, “Edebiyat karalamadır. Okurları iki çizgi arasında yürütmek değildir.” Ben edebiyatçıyım ve karaladım. Karalamanın içinde kendi yolunu bulmanız dileğimle keyifli okumalar diliyorum.Birli Yaşam:“Mutluluk ve ölüm, ayrılmayan iki kardeştir.”Hayal ve umut aynı yolun yolcusu değildir. Hayal ruhun, umut bedenin merhemidir. Ruhun korkusu bedenin umuduyla yapılan yolculukların sonuncusu Londra’ya oldu. Bana göre kahramanların hayatları paramparça dağıldı. Size göre aşkı tattı. Kimilerine göre de değersiz kişilerin kahraman olduğu bir kitap…İkili Yaşam:Emek veren kabul ettiyse haklı olan odur. Yıllarını verdiğin kişinin değişimini sağladığın için onun üstünde hak iddia edebilirsin, bu düşüncende de haklısındır. Lâkin dengeleri korumak zorundayım. Ve ilklerini beraber yaşadığım kişinin, bir ilkini başkasıyla yaşamasına izin verdiysem bu, kaybetmeme neden olabilir “-ki…”, bu ki çok önemli, bu nedenle hem tırnak içine aldım hem de önüne tire koydum.Burada biraz düşün. Saçma sapan sıralanmış cümlelerin sonunda neler bulacaksın?“Ömür”, yaşadığımız hayata kabaca vermiş olduğumuz bir isim. Ömür, kendimizi içinde bulduğumuz, onda da kendimizden bir parça bulduğumuz yaşamın ikililiği tekleştirmesi, bütünleştirmesidir. İçsel bir bakışla kendi Ömür’ümüzü net olarak göremeyebilir, beraberinde de anlayamayabiliriz. İşte Neslihan ve onun bakışıyla bu kitap, Ömür’e dışsal bakışın somutlaştırılmış bir hâlidir.