Muzaffer İlhan Erdost, sermaye-devletlerin, emek-devletleri “özgür” sömürgeler olarak egemenlikleri altına alma yarışına giriştikelri süreçte, Türkiye`yi dışardan kuşatan ve içerden kavuran olayların ardındaki “giz”i yakalamaya çalışıyor. Yazar, başlangıcında bakir ve o ölçüde temiz olan yeryüzünü kirletecek tüm kötülükleri içersinde taşıyan söylencedeki “kutu” ile Türkiye`nin geleceğini kürüsel egemenliğin yörüngesine kilitleyen “kasa” arasındaki örtüşmeyi açıklıyor. “Laiklik” üzerine tartışmaların eleştirel olarak irdelendiği “Pandora`nın Bir Başka `Kutusu” bölümünü, “Oy Sivas!.. Koca Sivas!…”, “Türkiye ve Avrupa Birliği Makasında `Azınlıklar` Sorunu”, ve “Küçük Köylülüğün Yıkımından GAP`ın İşgaline” bölümleri izliyor. Kısaltılmış adlarıyla, Üç Sivas, Yeni Dünya Düzeni, ve Küreselleşme kitapları üzerine Erdost ile yapılan görüşme ve konuşmalardan oluşan bölümde ise, yazar, Türkiye`ye, Türkiye`nin dışında biçilen “Türkiye`nin Yeni Jeopolitiği”ni, “stratejik işbirliği” adı altında kucaklayan politikaların girdabında, küçük de olsa bir ışık gezdiriyor.