Öğrenmeyi okul dışında, yaşam boyu süren bir süreç olarak ele aldığımızda karşımıza yetişkin öğrenme kuram ve yaklaşımları çıkar. Ancak belirtmek gerekir ki, yetişkin öğrenmesi üzerine literatür, çocukların öğrenmesi ve çocuk gelişimi ile ilgili zengin bilgi birikimi ile karşılaştırıldığında daha sınırlıdır. Aslında yetişkinlerin öğrenip-öğrenemeyeceği ve nasıl öğrendiği konusu, insanlık tarihi kadar eskidir. 1930’lu yıllara kadar yetişkinlerin öğrenip öğrenemeyeceği doğrultusunda sorular oldukça yaygındı. Ancak 1928 yılında Thorndike tarafından yayımlanan Yetişkin Öğrenmesi kitabı ile yetişkinlerin öğrenebileceği, bilimsel bulgulara dayalı olarak ortaya konmuş oldu. Böylece yetişkin eğitimi ve öğrenmesi üzerinde yoğunlaşan yeni bir dönem başlamıştır. Karin Tusting ve David Barton tarafından kaleme alınan bu kitapta öncelikle, yetişkin öğrenmesi konusundaki çalışmaları etkileyen ve esinleyen davranışçılık, bilişselcilik, bilişsel yapılandırmacılık, gelişim kuramları, eylem kuramı, toplumsal yapılandırmacılık, durumsal biliş ve beyin araştırmaları gibi daha çok psikoloji kökenli yaklaşım ve kuramlar ele alınmıştır. Ahmet Yıldız