Bir evladın babasının ölümünden sonra babasına atfen bir şiir kitabı yazması şiirin tacı, acının vicdanıdır. Bir baba ölümü nasıl kanar insanda? Mısra mısra koparak ve sonrasında alev alev yanarak… Rukiye Nazarlouy, inim inim destanlar söylemeyi başararak, baba kaybından bir şaheser çıkarmıştır. Ali Uğur Gündem * * * * * Baba, ruhun çırasıdır. Baba, karakterimizin aynasıdır. Baba, idrakimizi giydiren İdris’tir. Baba, ocağımızı söndürmeyen güven ateşidir. Baba, sığınışlarımızın en büyük ve büyülü surudur. Baba, bitmeyen derin okuludur. Baba, her duygumuzun bayrağıdır. Baba, duruş, asalet, gelenek, hayata bakıştır. Bu bayrak altında dalgalanır ömrümüz… Babam, şiirimdir. Babam, yarım kalmış hasret şiirimdir. Babam, her dizemde kutsal bir çınardır. Ben bu çınarın dalında hüzünlü kuştum. Şiirlerimle babama yuva yaptım. Hayata tutunuş kanadım böyle dizelerle aktı. Hayrettin Taylan