Yoksa siz mutluluğu “haz” kavramıyla karıştırarak onu önemsemeyen, öteleyen, mutluluğun ancak öteki dünyada yaşanacak bir hal olduğunu düşünenlerden misiniz? Oysa cennete mutluluğu dünyadan götürürüz. İnsanın hayat amacını gerçekleştirmesini ve Allah’tan razı olarak O’nun rızasını kazanmasını sağlayan yol “ mutlu olmaktan” geçer. Mutlu olmak, şükür, hamd, tevekkül ve teslimiyetimizi hayatımıza şahit kılmaktır. Mutlu olmak, ibadettir. Ya da siz mutluluğun peşinde koşanlardan mısınız? Oysa mutluluğa kendini mutlu etmeye çalışanlar değil, başkalarını mutlu etmeye çalışanlar ulaşabilir. Başkalarının kalplerindeki iyiliği dışarı çıkartmak için kendi kalbimizdeki iyiliği onlara sunarken, mutluluk hayatımıza kendiliğinden gelir. Ya da siz hâlâ mutluluğun bir duygu olduğunu mu sanıyorsunuz? Oysa mutluluk bir erdemdir. Dünyaya geliş amacımız mutlu olmak değil, tekamül etmektir. Mutluluk ise tekamül etmenin bir sonucudur. Mutluluk; ışığını takip ederek ait olduğumuz yere ulaşacağımız bir kutup yıldızıdır. Bizi fıtratımıza, yaşam amacımıza, has esmamıza, hayal ettiğimizden çok daha büyük bir insan olduğumuzu keşfetmeye götürür. Mutsuzluk ise bize bu yolculuğa mecbur kılmak için bize verilen hediyenin adıdır. Verene şükürler olsun.