1940’lar elliler, Küçük Ziba, Beyoğlu, Sakızağacı, Panayot, Cumhuriyet Meyhanesi, Nisuaz, Gelibolu,acı-Ece… Önce kısa pantollu ve yalnayak, sonra Bıçkın, Çakırpençe ve Bitirim… Bir dönemin kayıtlara pek geçmeyen, içli dışlı görüntüleri;renkli, serüvenli… Kendi sözleriyle; İşbu kırık dökük anlatı taslağı, -ki 40 insan yıı yampiri ve yamuk sayılmış yazanı öyle der, öyle diyor.(…) Fuhşun, dünya İskenderiye ve İstanbul kıyılarında durdukça duracak, anasına, sonsuz ve ölümsüz Çanakkaleli Melahat’a adanmıştır Ece Ayhan’ın kendine has tarzıyla kaleme aldığı Morötesi Requiem:Ağzıbozuk Bir Minyatürü