Yeni bir kelime daha duydum Uykusuz geçen birkaç geceden sonra Bana bunu yakıştırmış dostlarım O kadar şiirden, gözyaşından sonra Teşhisi nasılda kolay koyuverdiler Sen değilmişsin sebebi Kafamın içinde ki bu kalabalığımın Melankoliymiş adı hastalığımın… Benim adını koyamadığım acılarım Mısra aralarına sakladığım duygularım Hiç kapanmayan onca yaralarım Tek kelimeye sığıyormuş aslında, yeni duydum Sen değilmişsin aslında sebebi Bu sessiz karanlığımın Melankoliymiş adı hastalığımın… Kül tablasına sıraladığım izmaritlerim Yerli yersiz akan gözyaşlarım Kadehlerde aradığım tesellilerim Sesim duyulmasın diye sıktığım dişlerim Akrep ile yelkovan arasında kaybolan gülüşlerim Göğsümü parçalarcasına çıkan off çekişlerim Sen değilmişsin aslında sebebi Yalnızlığa olan bağımlılığımın Melankoliymiş adı hastalığımın… Dört duvar arasına sıkışıp kalmamın Nasılsın diyenlerden bile şüphe duymamın Hıçkıra hıçkıra susmamın Kalabalıklar içinde yalnız kalmamın Herkes kahkahalar atarken, hüzünlü olmamın Boşluğa dalıp, sigara üstüne sigara yakmamın Sen değilmişsin aslında sebebi sevgili Yerin 7 kat dibine batmamın Melankoliymiş adı hastalığımın…. Değer veriyormuş gibi yapanlardan korkmamın Yüzüme gülen sahte gözlerden uzaklaşmamın Kendimle konuşup, kendimle ağlamamın Günlerce gecelerce uykusuz kalmamın Bu kadar kolay inanıp, kolay kandırılmamın Mutluluk maskesi takıp, aslında mutsuz olmamın Sebebi sen değilmişsin sevgili karamsarlığımın Melankoliymiş adı hastalığımın….