Maarif, Sultan Veled’in Farsça mensur ve tasavvufî bir eseridir. Eser, ihtiva ettiği bahislere nazaran muhtelif uzunlukta elli altı fasla ayrılmıştır. Fasıllara başlamadan evvel, Allah’ın birliğini, bütün kudretin O’nda olduğunu, O’nun dışında müstakil bir varlığın olmayacağını anlattıktan sonra, ilk fasılta, amelden kastedilen şeyin namaz kılmak, oruç tutmak, zekât vermek ve hacca gitmek olmayıp, bunların yardımı ile insanın ruhunda, mânevi bir ilerlemenin ve gelişmenin meydana gelmesi ve hakikî dindarlığın da ancak bu olabileceğini belirtiyor. Diğer fasıllarda, tasavvufa, tarikata ve dinin kurallarına dair ele aldığı meseleler ise özetle şunlardan ibarettir: Evliya Allah’ın sırrıdır. Allah’ın herkesteki tecellisi başka başkadır. Mü’min kullarına olan tecellisi, onların kendi indindeki değerleri nispetindedir. Allah’ı bulmak için, kâmil bir velinin sohbetine mazhar olmak gerekir. Kapak Minyatürü: Mevlana, boynundan çıban çıkan torunu Arif Çelebi’yi iyileştiriyor. Karşısında büyük oğlu Sultan Veled kaygıyla izlemekte. .