Ben ne zaman annemi özlediysem, kuşların kanadına sarıldımSesini gizleyen sabırdan bir saç örüğüydü annemAraba mezarlığına dönmüş ruhunuza isyandıSiz şimdi bu vebalden nasıl kurtulacaksınızKaybettiğiniz o canların ağıtları ardınızdaykenGecenin koynuna süt taşırdı annem, kucağında yamalı kotumlaUyuyan bütün kediler uyanır, köpekleri toplar, bir şarkıya koşarlardıBen şimdi üstüne kar yağan annemin kayıp olan imgesiyimÜşüyen toprağın sarındığı bir dem sıcaklığım