Ateş yanar, kor bırakır geriye. Korlar küllenir ama sönmez. Yanmaya devam eder; içten içe, göyüne göyüne… Ne zaman bir rüzgâr esse, bir esinti üflese küllerini canlanır, dirilir yeniden. Ve yeniden bir köprü kurar geçmişe, geleceğe. İşte, ikinci baskısı elinizde olan “Küldeki Kor” adlı bu kitaptaki şiirlerin her biri, bu köprünün birer ayağı, birer sütunudur. Bu şiirler -kapaktaki ibareden de anlaşılacağı üzere- genellikle gençlik şiirleridir. Yüzde yetmiş-sekseni, on yedi-yirmili yaşlarda yazılmış şiirlerdir. Bu bağlamda, belki öncelikle lise ve üniversite çağındaki gençlere hitap edeceği düşünülebilir… Ancak -fiziksel görünümler bir yana- bütün gönüller ve yüreklerin hep genç olduğu; hep genç kaldığı da bilinen bir gerçektir. Dolayısıyla, bu şiirlerin, hemen herkes ve her yaş grubu tarafından okunması da oldukça doğaldır. Takdir elbette okuyucunun; şiir seven dost gönüllerindir… Bütün genç gönüller ve yaşlanmayan yüreklere selam ve sevgilerle!…