Logen Dokuzparmak’ın önünde son bir dövüş daha kalmıştı ama hayli zorlu olacak gibiydi. Savaş bütün Kuzey’i sarmışken Kuzey’in Kralı Bethod tahtını korumayı sürdürüyordu ve sadece tek bir kişi onu durdurabilirdi: Eski dostu ve eski düşmanı Kanlı Dokuz’un eve dönme vakti gelmişti. Çok fazla efendisi ama çok az zamanı olan Üstat Glokta ise başka türden bir mücadelenin içindeydi; kimsenin güvende olmadığı ve kimseye güvenemeyeceği bir tanesinde. Üstelik çevik bir savaşçı olduğu günler artık geçmişte kalmıştı. Neyse ki elindeki silahlarla da en az eskisi kadar ölümcül olabilirdi; şantaj, tehdit ve işkence. Jezal dan Luthar şöhret uğraşının gereğinden fazla acılı olduğuna karar verip yüzünü sevdiği kadınla geçireceği basit bir hayata çevirmişti. Gelgelelim aşk da acı dolu olabiliyordu ve şöhretin, insanın üzerine yapışmak gibi bir huyu vardı. İttifak Kralı ölüm döşeğine düşmüş, köylüler başkaldırmış ve asiller tacın peşinde birbirlerine girmişti. Bu sırada hiç kimse savaş ateşinin İttifak’ın kalbine kadar ulaşmasını beklemiyordu. Dünyayı yalnızca Mecusların İlki kurtarabilirdi ama bu kurtuluşun beraberinde getirdiği riskler de vardı. Yine de İlk Kanun’u çiğnemekten daha büyük risk olamazdı. Kralların son çareye başvurmasının zamanı gelmişti.