Ben şimdi orada, ötede bir taşın üzerinde oturuyorum. Ben, yine aynı ben; Kıyısında durdurulamaz zamanın. Ayağımı sallandırmışım akıp giden zamana. Ayak parmaklarımı ıslatıyor zaman. Benden öncekilerin bıraktıkları yapraklar ve çiçekler yüzüyor zamanın akışında…