Akın ve Ayten, hiç beklemedikleri bir ayrılığın ortasına düştükleri o kış, kaderin aslında onları daha büyük bir çıkmaza yönlendirdiğinin hiç de farkında değildir. Hep istedikleri, bekledikleri o hayallere birbirlerinden uzakta kavuşmuş ancak bu uzaklık hayatlarını altüst etmiştir. Öte yandan ailesi tarafından da kabul görmeyen durumlar yaşayan Ayten, büyük bir çıkmaza girmiş, Yavuz’un şartlarıyla yanlış bir evliliğe boyun eğmek zorunda kalmıştır. Her şeyini kaybeden Ayten, kaybedecek bir şeyi kalmayınca kendinden vazgeçmiş, hayatına son vermeye çalışmıştır. Ancak kader, onu yıllar sonra Akın’la yeniden karşılaştırmıştır. Akın’ın dönüşüyle her şey bir anda değişmiş, eve dönüşün devrimi gerçekleşmiştir. Peki yeniden hayata başlamak, onca yaraya ve kayıplara rağmen mümkün müdür? Üstelik Akın, hiç bilmediği gerçeklerle yüzleşmeye, bu gerçekleri kaldırmaya hazır mıdır? “Her sabah gün doğumunda kalkıp denizi izliyorum. Günyüzü yok. Güneş doğuyor üzerime, sonra çekip gidiyor. Günyüzü kayıp. Akşamlar uzun, geceler karanlık, sevda denen şey çok can yakıcı. Günyüzü uzakta.”