Kiraz Çiçeği Kolonyası, bozkırın ortasında bir tutam yeşilliğin, dostluğun, iyiliğin ve saf sevginin kalpleri ısıtacak romanı….“Bir insanın kalbi ılımazsa o işten hayır gelmez. Servetde ne kalbine ne diline okulu yakıştırırdı. Okuldan uzakhikâyeler anlatırdı. Esasen okul binasını, binanınaçıldığı Lise Caddesi’ni, caddedeki yorgun ağaçlarısever. Hele okul kapısına yakın duran ağacı daha birsever. O ağacı kendi ağacı ilan etmiştir ama henüzadını koymamıştır. Sanki okuldan her çıkışındazindandan çıkmış gibi sevinir de o ağaca sarılmak ister.Ama utanır…”Servet, okulun en güzel kokan çocuğudur. Kokusunungüzelliği kiraz çiçeği kolonyasından gelir.Matematikten ve okul sıralarından hiç hoşlanmasa daokumayı sever. Annesine pek düşkün bu sevgi dolu vekırılgan genç adam yaşadığı “uzak şehir”de tümengellere ve yoksulluğa rağmen edebiyata tutunarakhayallerini gerçekleştirmek için çabalar…Kiraz Çiçeği Kolonyası, bozkırın ortasında bir tutamyeşilliğin, dostluğun, iyiliğin ve saf sevginin kalpleriısıtacak romanı… Mustafa Çiftci ödüller aldığı öykükitaplarından sonra ilk defa bir romana hayat veriyor.