Bir ev resmi çizerken herkes masumdurResim bitince tutup yaralarını sarar herkesSarmaya gelirsek o biraz içli bir meseleKendime doğru dağılırken hep o aynı keder ;Omzunu bir dostunda unutan adamDer ki : hatırlamak ne acı !ŞimdiBana adını bağışlar mısın yaşamak ? .
