Hâce Muhammed Lutfî Efendi, Alvar imamı ve Alvarlı Efe olarak da tanınan, Allah ve Peygamber aşkıyla dolu bir mürşid, kâmil bir mü’mindir. Onun şiir bahçesinde vahdet sembolü servilere, kumruların “hû, hû” ları eşlik etmekte; Peygamber kokulu güllerin etrafında bülbüller aşk terennümleriyle pervâne olmaktadır. Ancak, nazlı niyazlarla lebâleb bu bahçede, incitmek ve incinmek yoktur. Zira o, şiir bahçesinin girişinde: “Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme” derken, bahçesinin kalbinde ise: “Âşık der incidendenİncinme incidenden Kemâlde noksân imişİncinen incidenden” demektedir. Bu çalışma, sizleri onun şiir bahçesindeki “incitmeme ve incinmeme sarayında” hassas bir gezintiye davet etmektedir.