Galiba yine böyle bir kıştı. Onun odasına bitişik olan küçük odamdaki karyolamda uyurken, ateşli ve uçucu bir öpücük gibi alnımı okşayan nazik eli ve ince parmaklarıyla saçlarımı tarayarak, “Haydi, Ömerciğim kalk,” demişti, “Kalk haydi yavrucuğum.” Ben gözlerimi açmıştım… “Fakat anneciğim,” demiştim, “daha gece!” Her zaman öptüğü yerden, sol kaşımın ucundan tekrar öperek, “Yok, yavrucuğum, saat on iki sonra vakit geçer,” diye beni koltuklarımdan tutarak kaldırdı. İçi yünlü küçük terliklerimi giyip gözlerimi yumruklarımla ovuşturarak onu takip ettim.Türk edebiyatının önemli isimlerinden Ömer Seyfettin’in, yaşadığı dönemi, geçmişi ve gelecek hayallerini içtenlikle anlattığı klasikleşmiş öykülerinin derlendiği bu kitap, okuma yolculuğunda ilerleyen bütün çocuklar için bir hazine niteliğinde…(Tanıtım Bülteninden)