Ferîdündin Attâr’ın en önemli eserlerinden biri olan İlâhînâme, bir hükümdarın çocuklarına anlattığı hikâyelerden oluşur. Hükümdar, altı oğluna dünyada en çok arzu edip elde etmek istedikleri şeyleri sorar, onlar da sırasıyla cevap verir. Her biri insanın ihtiraslarından birini temsil eden arzular etrafında gelişen hikâyelerde, baba oğullarına bunların manasızlığını gösterir. Bu eser aynı zamanda Hz. Mevlâna’nın Mesnevî’yi yazarken en çok istifade ettiği kaynaklardan biridir. Her şey, söze dökülmedikçe hep sınırlanmıştır. İster var olsun, ister yok… Her şey, sözün avucunda muma döner. Bunların her biri zevkle veya işaretlerle yüz şekilde ibareye dökülebilir. Bu delillerle akıl, bütün bu sözlerin isimlerden doğduğunu anlar. Söz asıl olduğuna göre; söze başla, söz iste, söz sor, söz söyle!