Freud’dan sonraki kuşakların en özgün psikanalistlerinden biri olan Karen Horney, nevroz teorisi kendinden öncekilerin aksine “yapıcı”dır. Freud’un insanı harekete geçiren dürtülerin ancak denetim altına alınabileceği, en iyi ihtimalle “yüceltilebileceği” teorisini ters köşeye yatırır ve insanın içinde bulunduğu koşullar değiştirilerek kendisinin de değişebileceğini söyler. Nevrozların altında yatan çatışmalar hafifletilebilir, hatta fiilî bir biçimde çözümlenebilir ve böylece kişiliğin gerçek anlamda bütünleşmesi sağlanabilir. Kültürün ve çevrenin önemini vurgulayarak yabancılaşma sorununu, kendini gerçekleştirme ve özgürleşmeyi merkezine alan bir yaklaşım geliştiren, yeni ve dinamik bir nevroz teorisi ortaya koyan Horney, İçsel Çatışmalarımız’da, “insanlara yaklaşma”, “insanların aksine gitme” ve “insanlardan uzaklaşma” durumlarındaki temel çatışmaları ele alıyor.