– Bu dünyadan ölüp gittiğinde en çok neyi özlersin, düşündün mü hiç? Arabanı, evini, işini? Ha, ha, ha güldürme! Şüphesiz çabucak unuturum bunları. – İçtiğin çayları, yediğin yemişleri? Sanmıyorum… – O zaman aileni özlersin? Özlerim ama o kadar değil. – Ya neyi özlersin en çok? Bir ağacı, esen rüzgârı, denizi, güneşi özlerim herhalde…