Türkiye’deki tiyatro uygulamalarında görülen yöntem boşluğu, bu kitapta tarif edilen çalışmanın ana çıkış noktasıdır. Rejisörün oyuncuyla iletişim biçimine yeni bir bakış açısı getirmeyi ve oyuncunun hareket potansiyelini geliştirmeyi amaçlayan çalışmanın temelinde, hareket ederek varolma düşüncesi yer alıyor. Oyuncunun hareket olasılıklarını çoğaltacak bir prova yöntemi geliştirilirken, hareketin odakta olduğu bir metne yaklaşım ve reji tasarımı anlayışı da ortaya konuyor. Çalışmanın ilk esin kaynağı, Heidegger’in “varlık ve zaman” felsefesi. Bu felsefenin verileri; fizikte, mimarlıkta ve en nihayetinde tiyatroda hareket konusunu araştırmayı gerekli kıldı. Böylelikle, amaçlanan reji yöntemi için ipuçları elde edildi. Yöntem ana hatlarıyla oluşturulduktan sonra, sınanmak amacıyla uygulama aşamasına geçildi. Polonyalı yazar Slawomir Mrozek’in Eğlence adlı oyunu sahnelendi, provalar sırasındaki gelişmeler ışığında, reji yöntemi son halini alıyor.