Kurulan şehirler, Yıkılan kaleler Ve her defasında dirilen umutlar Devrim sesiz bir isyandır önce Sonra bir kor olur halkın avucunda Kim bilir kaç karanlığı yarmıştır güneş Ve kaç yıldız dökülmüştür yeryüzüne Ey yediveren güller gibi açan yürekler Sizdedir çağların ötesine köprü kuran cevher İnsan, her defasında baştan yaratır Küllerinden doğar bir tarih Bugün buradayız, yarın başka bir yerde Aynı kavgada ve aynı sevdada Güller solmazsa bu yüreklerde Devrim daima bir umuttur, Geçmişten geleceğe…