Ünlü Rus şair, romancı ve kuramcı Andrey Beliy’in Glossolalia adlı yapıtı, ses üzerine bir düzyazı şiir, bir sesli şiir. Beliy, bu şiirde, dille dans, dille müzeik arasında bir ilişki kuruyor ve harfflerin görünüm ve sesleriyle bir dansçının hareketleri arasında bir yakınlık olduğunu öne sürüyor. Gümüş Güvercin ve Petersburg adlı romanlarının ardından 1917 yılında yazdığı Glossolalia’da, Beliy, çok zengin gizemci bağlantılarla dilin insanı kuşatan karmaşık yapısınıı sergiliyor ve şöyle diyor: “Glossolalia – birkaç sesli tema üzerine bir doğaçlamadır; bu temalar bende ses-imgeleri fantezisini geliştirdikçe, onları dışa vuruyorum.” Glossolalia, diğer yandan, yirminci yüzyıl başı Rus avangardının Mayakovski, Şklovski, Hlebnikov gibi öncülerinin yolunu aydınlatan bir şiir. Bir anlamda Elim Devrimi’nin sanattaki karşılıklarından biri: “Halkların kardeşliği gelecektir: dillerin dili koparacak dillerimizi; ve —Sözün ikinci zuhuru gerçekleşecek.” Glossolalia, glossa (dil) ve lasso (konuşma) sözleriyle oluşturulmuş bir sözcük. Ezoterik ve dini birçok uygulamada örneklerinin görülmesinin yanı sıra, çağdaş edebiyatta Beliy dışında John Barth, Neal Stephenson, Don DeLillo gibi yazarların yapıtlarına da konu olmuştur.