Bu eser, disiplinlerarası tarihçilik söz konusu olduğunda ilk akla gelen tarihçilerden biri olan Peter Burke’ün dilin toplumsal tarihi ile kentlerin kültürel tarihini iletişim teması üstünden bir araya getirdiği bir dizi makaleden oluşuyor. Nezaket kültüründen çevirmenliğe, kentlerin duyumsal tarihinden kentlerdeki şiddete varıncaya kadar, az çok kapalı kalmış ya da tarihsel analizde üzerinde pek de durulmamış konuları, yeni sorularla ve yazarın kendine has analitik, yalın, akıcı ve bilgisel yönden doyurucu bir üslubuyla ele alıyor. Hareket, koku, ses, şiddet gibi bir dizi kent deneyimini mesele edinerek kent ve kimlik arasındaki ilişkiye dair bir tarihçinin bakış açılarını sunuyor. Kitap aynı zamanda erken modern dünyada çevirmenin kimliğini, çevirmenlik mesleğinin kurallarını, kültürler arasında köprü işlevi gören çevirmenlerin faaliyetlerini kılı kırk yaran bir araştırmadan süzdüğü veriler ışığında irdeliyor. Bunun yanında Erken Modern Dünyada Dil, Kültür ve İletişim çevirmenin kimliği, neyi çevirdiği, kim için çevirdiği, hangi kurallara bağlı kalarak çevirdiği gibi konuları tartışıyor. Okuru dillerin iç içe geçen tarihinde, kentlerin sokaklarında gezinmeye davet eden Burke, eşine az rastlanır bir yetkinlikle bir dönemi baştan sona katediyor.