Yine, yine bakacaksın öylesine Bardağında soğuyacak çayın Senin yerin sensiz yetim gibi Koltuğun eğilmiyor sensiz ardına Hoş sohbetler bile tükendi günlerden Yalandan bile olsa geleceğin ümidi Yıllar geçer damakta acı kahve tadı Yaşlanmak bir şey değil de yalnızlığı Seninle dost sohbeti olmadıkça Gün doğsun, gece olsun fark etmiyor nedense Kaç ekim daha böylesi yalnız? Ekime kaç var daha?
