Öldürmeye hazırladığınız insanın çığlıklarını , merhamet dileyen yakarışlarını düşünün ; kurbanınızın boğazını keserken sesini duyduğunuzu…Endonezya’daki Komünist kıyımının (1965-66) dindar failleri düşünmeye bile cesaret edemeyeceğimiz şeyleri yaptılar , sesleri ve çığlıkları duydular.Ama hiç bir suçluluk duymadılar.Eylemlerinin temelinde Allah’ın rızası ve cihat arzusu vardı.Dindarlık ,erkeklik ve şiddet üçlüsünü kutsayıp ayet ve hadislerle bezeyen Türkiye’nin ana akım Müslümanları için Endonezya örneğinden alınacak dersler vardır.Peygamberin temsil ettiği “güzel ahlak” ve “infak” öğretisi , yakın dostu Ebuzer’in şahsında Rebeze kırsalına gömündü ; torunu Hüseyin’in şahsında Kerbela çölünde boğuldu.İslam tarihi bu ikisinin katillerinden daha dindar bir topluluk kaydetmedi.Açeli erkeklerin sırığa geçirilen kesik başları , Gerwani kadınlarının ortadan ikiye ayrılan bedenleri bu dindarlığın damgasını taşır.