HATAY’DAAlaca karanlık sabahın dördü Her taraf sis boran duman kardı Etrafı toz duman bir çağk sardı Sanki mahşer yeri tozdu Hatay’da Afet oklu fay haar kink Sanki Hatay dörde bese yar Gün çıplak gözle görüldü Görülmedik çağa yazda Hatay’daDört bir yandan feryat figan yükseldi Göderden süzülen çağlayan seldi Her haneden üçü dördü eksidi Yanmıştı yürekler közdü Hatay’da koştularUmke afat enkazlara Bir can için molozlan destiler Kirk günlük bebeği görüp şaştılar Gözden kank yaşı süzdü Hatay’da Anladım ki çok özlemişim kendi ortamımı. Kavuştum özlediklerime… Peki siz? Hiç düşündünüz mü? Özledikleriniz nerede? Kavuşmak için çaba sarf ettiniz mi?