Nobel Edebiyat ödüllü yazar Maurice Maeterlinck’in ünlü doğadenemesi Çiçeklerin Zekâsı, tüm okurlar için bilimsel bilgiyiedebiyata dahil etme konusundaki coşkulu girişimi temsil ediyor.Özgün bir anlatım gücüyle yazan Maeterlinck, çiçeklerin bilgisahibi olmadan düşünebilme gücüne, bir tür zekâ teşkil edenkapasiteye sahip olduğunu öne sürüyor. Bu eser, edebiyat ilebilim arasındaki yaratıcı karşılaşmaların yanı sıra insanlığındünyayla ilişkisi hakkındaki güncel tartışmalardan heyecanduyanlara keyifli bir okuma serüveni sunuyor.“Uysal, sessiz, itaatkâr, dalgın görünen, kendi halinde vekaderine boyun eğdiğini düşündüğümüz bitki alemi, aslında tamtersine kadere karşı en inatçı ve ateşli başkaldırıyı simgeler.Bitkiyi besleyen temel organ olan kökleri ayrılmaz bir şekildetoprağa bağlıdır. Yaşamda bizi zorlayan muazzam yasalardanhangisinin omuzlarımıza en büyük baskıyı yaptığını keşfetmek,bizim için zor olsa da, bitkiler için böyle değildir; bu yasa, bitkiyidoğumundan ölümüne kadar hareketsizliğe mahkum edenyasadır. Bu yüzden yaşam mücadelesinde bitki, çabalarını ilknereye yoğunlaştıracağını bizden daha iyi bilir. Sonrasındaçiçeğinin ışığında serpilip olgunlaşmak ve organize olmak içinköklerinin karanlığından yükselen saplantılı direnç, eşsiz birgösteri sunar. Bu direnç, kendisini tek bir amaca ulaşmayaadamıştır: Yeraltındaki kaderinden yukarıya çıkmak, kurtulmak,ağır ve kasvetli yasaya başkaldırmak, serbest kalmak, kendisinisınırlayan dar tabakayı delmek, icat ederek ya da kanatlıcanlılardan yardım isteyerek olabildiğince uzaklara gitmek,kaderinin onu hapsettiği alanın dışına çıkmak, başka bir âlemeyaklaşmak, hareketli ve canlı bir dünyaya girmek…”