Ama avlanmak dendi mi, benim tepem atar. Birinin ava çıkması aklımı başımdan alır. Böyle kocaman adamların, küçücük çocukların eğlence olsun diye hayvanları öldürmelerini hiç de doğru bulmuyorum. Onun için kaç kere Philip’le William’ı vazgeçirmeye çalıştım bu işten. … Küçük yaramazlar söylediklerime gülüp dillerini çıkartmaya başladılar, babaları da, ‘Sen evine gidip kendi işine baksan daha iyi edersin,’ demez mi! İşte, bunu duyunca tepem attı! Öfkemden, gördüğüm her şey kırmızı kesildi. Kendimi durdurmaya vakit kalmadan, artık hiç yapmayacağıma söz verdiğim bir şey yaptım. Büyülü parmağımı hepsine birden uzattım!  .