“Acaba her şeyi böylesine renksiz görmeme neden olan güneşi örten o yağmur bulutu muydu? Yoksa o hüzünlü ve asık suratlı geleceğimi hayalimde canlandıracak on beş yıl sonraki durumumu gene yalnız gene aynı odada, aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen zerre kadar akıllanmayan Matryona ile birlikte yaşlanmış olarak mı görmüştüm?…” Dünya edebiyatının en önemli yazarlarından Dostoyevski’nin 27 yaşında yazdığı Beyaz Geceler ;hayalle gerçeği ayırt edemiyen ve ismini dahi bilmediğimiz bir adamın hayal dünyasının, kendisi gibi yalnız olan Nastenka ile renklenmesini anlatmaktadır.