“Ey gönül, ey gönül, neden bu kadar gamla dolusun. Yıkıksın, kırık döküksün ama tılsımlı bir definesin sen. Meleklerin secde etmeleri emredilen kadri yüceltilmiş bir varlıksın. Bildiğin gibi değil, her varlıktan daha olgun daha ilerisin sen. Ruhsun, Cebrail’in üfürmesiyle eşsin. Tanrı’nın sırrısın, Meryem’in oğlu İsa gibisin sen. Kendine hoşça bak, âlemin özüsün sen. Varlıkların gözbebeği olan insansın sen.” -Şeyh Galib Su, toprak, hava ve ateş… Yaratıldığı günden beri âşığın payına düşen, ateştir. Ateş, sırları ortadan kaldırır, marifeti ilme ulaşmaktır. İlim, Âdem’in sırrıdır. Allah’ın ruhundan üflediği “Can”ı keşfeden sırra ulaşır. Bu ancak İlahi aşkla olur. Dünya sırrı, er ya da geç ortaya çıkmaya mahkûmdur fakat Âdem’in sırrına kavuşmak için yola düşmek, aramak gerekir. Cihanın tüm kirine bulaştıktan sonra yeniden doğmak mümkün müdür? Ateş ve Sır, Nalan Güven’in kaleminden, Ferîdüddîn Attâr ve Şeyh Galib yoldaşlığında asırlar öncesinden günümüze ulaşan sarsıcı bir varoluş hikâyesidir.