Binlerce tümcem var usumda /sevgiye yazılmaya aday Sevgim /küllenmiş sevdalarda / için için kan ağlar Gönlümün orkestrasında bir konserdi sana sunduğum soloda yalan da olsa bir alkıştı umduğum. Sen şarkıca bilmiyorsun sırma saçlım ve salonu terk ediyorsun. Bu şarkının meyanında ağlayabilirim ama gitmeyi seçersen seni ayakta alkışlayabilirim. Bilesin ki sen bende var oldukça gönlümde bitimsiz ritim, dudaklarımdan dökülen nakaratlı nağme, ömrümün ilk güftesi ve son bestesi olarak kalacaksın… detone’den /sürtone’ye /bemol’den /diyeze tüm notalar senden yana nasıl olsa ben ne denli güfte yazsam/ bestelenmeyecek boşuna şarkı beklemek yüzüne hasret dudak kıvrımlarına şarkılar kıvrılmış sil’me! vuslat; çalsınlar!