C. G. Jung’un en iyi bilinen ve en başta gelen teorilerinden biri, arketipler fikri ve bunların karşılığı olan kolektif bilinçdışı kavramıdır. Jung’a göre kolektif bilinçdışı, insanın içindeki ikinci bir psişik sistemdir. Bilincimizin kişisel doğasının aksine, kişisel değil kolektif bir karaktere sahiptir. Jung buna aynı zamanda “kişiler üstü bir doğanın genel psişik temeli” adını verir ve bu temel, edinilmiş değil kalıtsaldır. Sadece ikincil olarak bilinçli hale gelen önceden var olan formlardan, arketiplerden oluşur. Bu cilt 1933-55 yılları arasındaki çalışmalarını içermektedir. İlk üç makale teorik temelleri sunmaktadır. Bunu, belirli arketipleri tanımlayan yayınlar, arketiplerin bireyleşme süreciyle ilişkisine dair bir araştırma ve yazarın psikoterapi pratiğinden materyallerle yapılan çalışmalar takip eder.