“Bir ömür uğruna yitirilen mutluluk… Daha iyi, daha müreffeh olma uğruna edilen tüm mücadeleler. Ömür boyu edilen kavgalar. Niçin? Sadece bir meşgale uğruna mı? Daha itibarlı olmak için mi? Başkalarına göstermek niyetiyle mi? Kendini kandırmak üzerine mi? Cehennemler ülkesinde, zebanilerin at koşturduğu bir zamanda, varoluşu anlamlandırmanın verdiği acıyla bir meşgale arıyoruz. Niçinlerden kaçmak, daha güçlü olmak, kendimizi kandırmak, sonsuzluğu elde etmek için. Küstahça, bedbahtça bir hiç uğruna oyalanıp duruyoruz. Altüst olmalıyız. Parçalanmalı ve her şeyi birbirine karıştırmalıyız. Hakikat uğruna her şeyi allak bullak etmeliyiz. Kendimizi bilmeli, gerçeklerle yüzleşmeli ve hayatı bir amaç uğruna yaşamalıyız. Hayvanlardan daha yukarılara doğru çıkmak için önce İnsan olmalı, insanca yaşamalıyız.”