Berlin, 1920’ler. Kocasının ölümünden sonra taşradan büyükkente taşınan genç bir dul, üç çocuğuyla birlikte iki yakasını bir araya getirmeye çalışır. Büyük oğul Karl, sosyal çöküntüye uğramış yoksul aileyi ayakta tutmak için cesurca çabalar. Otobiyografik unsurlar da içeren bu eser, materyalizme körü körüne bağlı burjuvazinin yükselişini ve düşüşünü “siyasi kıssa” tarzında işleyen bir aile romanıdır. Dönemin ekonomik bunalımının toplumsal ve siyasi hayata etkilerini de yansıtan Döblin, bu kez bir aileyi temel alarak “Alman felaketi”nin sebeplerinin izini sürüyor. Roman, anlatım tekniği açısından burjuva gerçekçiliğinin düzyazısına yakın olmakla birlikte on dokuzuncu yüzyılın toplumsal-eleştirel Fransız romanlarından bazı özellikler de içeriyor.