Erken çocukluk dönemi, insan yaşamının temelini oluşturan kritik bir dönemdir. Bu dönemde doğa ile buluşan, doğa ile barışan çocuklar yaşamları boyu doğa ile yaşamayı ve korumayı öğrenirler. Doğa, çocukların bütünsel gelişimlerinde önemli yer tutar. Çocukların fiziksel olarak hareket etmeleri, ince ve kaba motor becerilerini edinmeleri, sosyal olarak farklı yaşlardaki insanlar (akranları, öğretmenleri, vb) ve doğadaki birçok canlı ve cansız varlıkla etkileşime geçmeleri, duygusal olarak kendilerini ifade etmeleri, stres atmaları ve rahatlamaları, bilişsel olarak yaratıcı düşünme, eleştirel düşünme ve problem çözme gibi yaşamsal becerileri edinmeleri açısından fırsatlar yaratır.