“…unutmak onun için öldürücü olabilir ve bu yüzden geçmişi elinde tutmayı başarabilirse sonsuza kadar yaşayacaktır.” Kitabını tekrar cübbesinin içindeki karanlığa koydu. Kapıya yöneldi. Çıkmadan önce Beri’ye son bir cümle söylemesini istedim. Beni kırmadı. “Unutma,” dedi, “bir yarasın sen de, iyileşirsen kaybolursun!” Üzerine sis çökmüş gibi silik duran anların peşine düşüyor A. Hares Yalçi. Hayatın çoğu zaman o anların içinde gizli olduğunu hissettiriyor. Gerçeğin her zaman ilk gördüğümüz şey olmayabileceğinin, hayatın o büyük “görüntülere” sızarak ilerlediğinin farkına varmış karakterler yaratıyor. Babil Değirmenleri ve Öteki Rüyalar, hatırlamakile unutmanın, var olmak ile yok olmanın, endişe ile kabullenmenin arasında gidip gelen öyküler…