Tarsus’tan Konstantiniyye’ye, Şahmeran Hamamı’ndan Yılanlı Sütun’a, Kız Kulesi’nden Kız Kalesi’ne uzanan, İstanbul’un yasak dehlizlerinde ve Mardin’in dar sokaklarında dolaşan bir sır. Yılanın akıl çelen fısıltılarıyla insanlığın aç gözlülüğü iç içe geçerken, Şahmeran’ın sırlarla dolu hikâyesi asırları kana bulayan bir ailenin ağıtına dönüşüyor. Hicaz, rast, nihavent, ihanet… Klasik Türk musikisinin makamlarıyla mühürlenmiş sayfalarda masalın zarafeti korkunun gazabına karışıyor. Murat Baykan kaleme aldığı bu ilk romanında Şahmeran’ın efsanesini yeniden ama bu kez kanla yazıyor. “Son yudum da gırtlağından aşağı süzülürken gözlerini yumup ruhunu teslim edeceği anı beklemeye koyuldu. Belki bir başka diyarda, Kaf dağının ardında, cinleri ve ejderleriyle onu bekleyen Yemlihasına kavuşacaktı artık. Onun yanından ayrılmak, handiyse ondan kurtulmak, insanların arasına dönmek için Şah’a yalvardığı vakitler geldi aklına. Mahcup oldu. Neyse ki şimdi yılanları insanların, insanları yılanların insafına bırakıp gidecekti. Ama öyle olmadı.”