Özbekistan gerek köklü tarihi gerekse jeopolitik konumu ile Orta Asya’nın incisi olarak öne çıkan bir ülkedir. Son yıllarda Türk Dünyasının artan bir ivmeyle birlik ve beraberlik adına işbirliği içerisinde hareket ettiği görülmektedir. Türk Dünyasının küresel sistem içerisinde önemli bir aktör olarak yer alması sürecinde, Türkiye ile Özbekistan’ın “stratejik ortaklık” seviyesine ulaşan ilişkilerinin büyük katkısı bulunmaktadır. Cumhurbaşkanı Şevket Mirziyoyev’in “Yeni Özbekistan” açılımı ve uluslararası ilişkilerde geliştirdiği pozitif atmosfer neticesinde Türkiye-Özbekistan ilişkileri derinlik kazanmıştır. Türkiye-Özbekistan ilişkilerinin gelişmesinin; bölge güvenliği ve istikrarı açısından faydalı olacağı düşünülmektedir. Orta Asya bölgesinde geliştirilmekte olan çok boyutlu ve işbirliğine dayalı ilişkiler, karşılıklı güvenlik bağlamında bölge devletlerinin daha istikrarlı ve güvenli bir devlet yapısına ulaşmasına yardımcı olmaktadır. Bu çalışmada, Şevket Mirziyoyev dönemi Türkiye-Özbekistan ilişkileri (2016-2021), Kopenhag Okulu ve bölgesel güvenlik kompleksleri teorisi bağlamında incelenmiştir. Çalışmanın okuyuculara faydalı olması ve literatüre yeni bir perspektifle katkıda bulunması temenni edilmektedir.