SADECE İNSAN Anadolu’mun kavruk toprağı yanık yüreği, bağlamasının tellerinde bazen sevdasını dillendiren, bazen yüreğinin en güzel parçasına “canının cananına” ağıdı gözlerde yağmur eyleyen, toprakla bereketlendiren can insan… Kelimeleri sevi yüklüdür, dizeleri yürek taşır. Bazen sessiz çığlık, bazen tükenişe isyan, bazen insanın dağınık halleri, bazen güneşe koşar sevinçleri… Dününü getirir bugününe, yaralarını sızlatır kimse bilmeden, vatan bilir sevdasını, senden kaçarken seni bulur kendinde, sinmiştir bir kere “kalemine kadın kokusu…” O Anadolu’mun yürek sözcüsü, sadece İNSAN… Eğitimci, Şair, Yazar Turgay KAÇAN Sevgiliye duyulan hasret, Nazım’ın memleketine duyduğu hasret gibi sızlıyor. Bir fırtına gibi kopan yürekte mühürlü kelimeler kışın ayazına inat, baharın binbir renk çiçekleri misali dizelere dökülürken, okuyucunun içinde saklı ateşi harlıyor… Güneşin hiç sönmesin. Eğitimci, Şair, Yazar Nebih NAFİLE