Modernizmden sonra yaşanılan son yüzyılı “dijital modernizm” olarak adlandırırsak, her türlü gerçekliklerin yeniden tanımlanması gerekecektir. Bazı sosyal kavramların, algıların, değerlerin, istek ve ideallerin değişimi göz ardı edilemez. Ancak her türlü değişime uyum sağlamada zorlanmayan insanoğlu bu değişime de uyum sağlamış ve halinden hoşnut görünmektedir. Dijitalleşme ile daha kolay ve daha mutlu yaşadığını zanneden çağ insanının gerçekte ne kadar mutlu olduğu üzerinde düşünülmelidir. “Mutluluğun maddi gelişme ve refahla büyük ölçüde bağlantılı olduğu şüphesizdir. Ancak aralarında bire bir denklemsel ilişkinin olmadığını çoğumuz biliriz…” Sosyal ve psikolojik olarak yaşanan çağın gereklerine uygun hareket etmek “sanal mutluluk” şemsiyesi altına sığınmaktır. Yukarıdan ne yağdığına bakılmaksızın sığınılan bu dünya, fiziksel varlığı olmayan ancak fiziksel varolma algısı yaratan yalnızlık gerçeğinin dünyası gibidir. Bu kitap insan, eğitim ve teknoloji konularında ele alınan yazılarla sizleri bir düşünce yolculuğuna çıkaracak ve yeni düşüncelerin kapılarını açacaktır.