SOVYETLER JAPONLARI NASIL DİZE GETİRDİ? İkinci Dünya Savaşı’nın Pasifik Cephesi, çoğunlukla ABD ve Japonya arasındaki kanlı çarpışmalarla anılır. Sovyetler Birliği’nin Yalta Konferansı’nda ABD ve İngiltere ile vardığı mutabakat gereği Mançurya, Kore’nin kuzeyi, Sahalin ve Kuril Adaları’na hücum ettiği 1945 tarihli Ağustos Fırtınası Harekâtı ise genellikle göz ardı edilir. Charles Stephenson’un titiz araştırmalarına dayanan Sovyet-Japon Savaşı, bu harekâtın arka planındaki askeri ve siyasi süreci, harekâtı ve bunun muhtelif sonuçlarını titizlikle ele alıyor. Stephenson Kızıl Ordu’nun Mançurya, Kore ve Sahalin’deki hızlı ilerleyişini, Japon Kwantung Ordusu’nun çöküşünü ve Sovyetlerin bu zaferle Uzak Doğu’daki siyasi dengeleri nasıl değiştirdiğini inceliyor. Stalin’in bu savaştaki stratejik hedefleri ve ABD’yle ilişkiler bağlamında oynadığı karmaşık diplomatik oyun da derinlemesine analiz ediliyor. Çalışma ayrıca Japon İmparatorluğu’nun savaşın bu son döneminde takip ettiği siyaseti, imparatorluk içindeki farklı görüş ve hizipleri, atom bombası ile Sovyet harekâtının teslimiyetteki rollerini de mercek altına alıyor. Arşiv belgelerine dayanan Sovyet-Japon Savaşı, yalnızca askeri tarih meraklıları için değil, aynı zamanda Soğuk Savaş’ın kökenleri anlamak isteyenler için de vazgeçilmez bir kaynak. Japonya’nın teslimiyetinde Sovyetler Birliği’nin oynadığı rolü yeniden değerlendiren bu eser, savaşın bilinen anlatısına yeni bir perspektif sunuyor.