Ağaçlar boşluğa bakıyor Yorgun ellerinde kırık dalları Rüzgâr hesap sorarcasına Hayalleri tırmalıyor… Bu kimin kederi, kimin telaşı? Bir suret eksildiğinde Bir hüzün yuva yapar gönle Gözleri kulakları sevgi… Hayatın bir şekli, bir yüzü olsaydı Ayrılığa benzerdi mutlaka…